Urodził się 11 września 1946 w Puchaczowie k. Lublina – jako drugie dziecko Antoniego Zygmunta (muzyka-pedagoga) i Anny z Modzelewskich. 7 czerwca 1973 poślubił Hannę z Dwużników (urodzoną 30 stycznia 1947 w Puszczy Mariańskiej), która jest obecnie profesorem w Instytucie Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego; ma z nią córkę Wandę (urodzoną 26 czerwca 1974 w Warszawie), która jest adiunktem w Instytucie Romanistyki UW (od 2004).

W latach 1953-1959 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Rajgrodzie; 16 czerwca 1959 ukończył Szkołę Ćwiczeń przy Liceum Pedagogicznym w Augustowie. Następnie rozpoczął naukę w II Liceum Ogólnokształcącym w Olsztynie, w którym 12 czerwca 1963 otrzymał świadectwo dojrzałości. Jednocześnie uczył się gry fortepianowej – najpierw u ojca, a od 1956 w Państwowej Szkole Muzycznej w Ełku, którą ukończył 20 czerwca 1959. Kształcenie pianistyczne kontynuował w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Olsztynie pod kierunkiem prof. Izy Garglinowicz, która wywarła na niego ogromny wpływ nie tylko w dziedzinie muzyki; dyplom tej szkoły uzyskał 15 czerwca 1964. W tym samym roku rozpoczął studia w klasie fortepianu prof. Natalii Hornowskiej w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie: Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina) w Warszawie; zakończył je 30 maja 1969, otrzymawszy magisterium na podstawie dwóch recitali oraz monografii Stanisław Szpinalski i jego niektóre nagrania płytowe. Od wczesnego dzieciństwa występował publicznie jako solista i akompaniator (dał kilkadziesiąt koncertów - głównie w Olsztynie i na Warmii, a ponadto w Białymstoku, Gdańsku, Łodzi, Środzie Śląskiej, Warszawie i na Mazowszu). Nagrywał dla Polskiego Radia w Olsztynie i w Warszawie.
W 1969 wstąpił na Studia Doktoranckie w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. 29 czerwca 1971 uzyskał w IF UW magisterium z filozofii na podstawie pracy Filozofia kultury Leona Chwistka, której promotorem była prof. Alicja Kuczyńska, a recenzentem – prof. Janusz Kuczyński. Tam także doktoryzował się 28 czerwca 1977; promotorem dysertacji doktorskiej O granicach poznania. Spór Romana Ingardena z Edmundem Husserlem był prof. Janusz Kuczyński, a recenzentami – prof. Michał Hempoliński i prof. Jerzy Pelc. 17 stycznia 1989 Rada Wydziału Filozofii i Socjologii UW nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii na podstawie rozprawy Filozoficzne podstawy semiotyki, którą recenzowali: prof. Leon Koj, prof. Jerzy Pelc i prof. Jan Woleński. 24 marca 1995 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych – na wniosek zaopiniowany przez prof. Michała Hempolińskiego, prof. Witolda Marciszewskiego i prof. Jana Woleńskiego; wręczenie nominacji z rąk Prezydenta RP nastąpiło 7 czerwca 1995 roku.

3. Główne dziedziny badań i rezultaty

Specjalizuje się w ontologii i epistemologii, semiotyce logicznej i metodologii oraz historii filozofii polskiej (ze szczególnym uwzględnieniem Szkoły Lwowsko-Warszawskiej – za której przedstawiciela sam się uważa). Uprawia filozofię w duchu programu sformułowanego przez Jana Łukasiewicza. Decydujący wpływ bezpośredni wywarli na niego prof. Jerzy Pelc i prof. Marian Przełęcki (za których ucznia się uważa) oraz prof. Zdzisław Augustynek (z którym ściśle współpracował naukowo przez ostatnie lata jego życia).

Najważniejsze wyniki naukowe osiągnięte w okresie po uzyskaniu tytułu profesora: (1) w książkach: Orientacje i doktryny filozoficzne - przedstawienie obrazów poszczególnych epok filozofii polskiej oraz obszerne omówienie twórczości jej wybitnych przedstawicieli, m.in. Twardowskiego, Zawirskiego, Chwistka, Tatarkiewicza, Czeżowskiego, Ingardena, Bocheńskiego i Przełęckiego; Metafizyka i semiotyka – dokonanie rozbioru najważniejszych trudności związanych z teorią przedmiotów, języka i wartości; Spór o granice istnienia – opracowanie wstępu do ontologii, przedstawiający w jednolitej aparaturze terminologicznej główne zagadnienia tej dyscypliny; Spór o granice języka – zwięzłe zestawienie podstawowych wiadomości z dziedziny semiotyki logicznej i metodologii; Człowiek i jego świat – przedstawienie problematyki całej filozofii w sposób spełniający kryteria przyjęte w Szkole Lwowsko-Warszawskiej; Aksjologia i semiotyka – podsumowanie wieloletnich badań nad problematyką aksjologiczną; From the viewpoint of Lvov-Warsaw School – zestawienie głównych wyników w języku angielskim; (2) w artykułach: (A) w dziedzinie ontologii: (a) zbudowanie siatki sześciu elementarnych predykatów ontologicznych, wystarczających do sformułowania podstawowych zagadnień tradycyjnej ontologii; (b) uporządkowanie problematyki struktury formalnej przedmiotów; podanie adekwatnych definicje istnienia oraz istoty; (B) w dziedzinie epistemologii i metodologii: (a) sprowadzenie operacji definiowania, eksplikowania i parafrazowania do pięciu podstawowych operacji na obiektach semiotycznych; (b) przeprowadzenie nowych klasyfikacji rozumowań i błędów logicznych; (c) poddanie szczegółowej analizie pojęcia prostoty; (C) w dziedzinie semiotyki logicznej: (a) ułożenie listy reguł (i metareguł) umożliwiających osiągnięcie jednoznacznej interpretacji semantyczno-kategorialnej dla mowy potocznej; (b) opisanie funkcji pragmatycznych milczenia i rozumienia; (c) wskazanie kryteriów racjonalności wiary; (D) w dziedzinie historii filozofii: (a) ustalenie periodyzacji filozofii polskiej XIII-XX wieku; (b) zarysowanie panoramy historii filozofii wileńskiej w latach 1563-1945; (c) zestawienie wkładu Szkoły Lwowsko-Warszawskiej do kultury polskiej; (d) odtworzenie systemu pojęciowego Szkoły Lwowsko-Warszawskiej; (e) nakreślenie tradycji filozoficznych Pułtuska; (f) dostarczenie wyczerpujących monografii spuścizny filozoficznej Lutosławskiego oraz logicznej Salamuchy i Sleszyńskiego; (f) sporządzenie szczegółowych kalendariów życia i twórczości Łukasiewicza, Salamuchy i Tarskiego.

Adres elektroniczny: dyrektor.filozofia@uw.edu.pl
Adres strony WWW: www.jadacki.prv.pl

powrót do listy tutorów